کم شنوایی یک طرفه در کودکان و نوزادان: علل،علائم و درمان آن

علائم کم شنوایی یک طرفه در کودکان و نوزادان

از آنجایی که شناخت علائم کم شنوایی نوزادان UHL ممکن است کمی دشوار باشد، معمولا چنین اختلالی در دوران نوزادی به واسطه غربالگری مشخص می‌شود.  اما اگر کودک شما بزرگتر باشد، احتمال تشخیص اولیه کم شنوایی او کمی آسان تر است و با  مشاهده برخی از علائم آن می‌توانید به پزشک مراجعه کنید تا فرزندتان را معاینه کند. هرچند نمی‌توان به طور دقیق مشخص کرد که کاهش شنوایی یک طرفه کودکان چه علائمی دارد اما برخی از نشانه‌های کلی وجود دارند که ممکن است علامتی برای آگاهی از مشکلات شنوایی کودک باشند. مهم ترین علائم کم شنوایی یک طرفه در نوزاد یا کودک شما عبارتند از:

• عدم توجه نوزاد به کلام والدین و صداهای اطراف: اگر زمانی که با نوزاد خود صحبت می‌کنید هیچ واکنشی به صدای شما نشان نمی‌دهد ممکن است دچار مشکل کم شنوایی باشد.
• مشکل در مکان‌یابی صدا: اولین واکنش یک کودک در برابر صدا، کنجکاوی درباره منبع آن صدا است. توجه به مکانی که صدا را تولید می‌کند، به کودک کمک می‌کند که در هر لحظه تشخیص دهد چه کسی در حال صحبت است. کم شنوایی یکطرفه در کودکان باعث می‌شود که نتوانند به راحتی منبع تولید صدا را بیابند و برخی از پیام‌های مهم در محیط اطراف خود را از دست بدهند. این موضوع برای ایمنی کودک هم خطرساز است، برای مثال تصور کنید کودک شما به خیابانی نزدیک می‌شود اما متوجه صدای هشدار ماشین‌های در حال عبور نمی‌شود. درصورتی که کم شنوایی کودک یکطرفه باشد ممکن است در تشخیص صدا با یکی از گوش‌های راست یا چپ با مشکل مواجه شود. بنابراین اولین نشانه مهم کاهش شنوایی یکطرفه کودکان عدم تشخیص مکانی است که صدا از آنجا می‌آید.
• مشکل درک گفتار: طبیعی است که وقتی دو گوش با شنوایی طبیعی و به طور همزمان می‌شنوند، صدا بلندتر به نظر می‌رسد. اما ناشنوایی یک طرفه کودکان باعث می‌شود که فرزند شما گفتار را بشنود اما محتوای آن را به طور دقیق متوجه نشود. برای مثال، زمانی که او را از اتاقی دیگر صدا می‌زنید، نمی‌تواند متوجه شود که شما دقیقا چه می‌گویید و مجبور هستید با صدای بلندتری با او صحبت کنید.

(۱)

بیشتر بخوانید : شنوایی سنجی کودکان

علل کم شنوایی یک طرفه گوش در نوزادان و کودکان

عوامل زیادی وجود دارد که ممکن است باعث به وجود آمدن کم شنوایی یک طرفه در کودکان یا نوزادان شوند. هر چند همه این عوامل به طور کامل شناخته شده نیستند اما رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• اختلالات ژنتیکی: کم شنوایی یک طرفه در برخی از کودکان به دلیل مشکلات ژنتیکی است که می‌توانند یک گوش را بیشتر از گوش دیگر تحت تاثیر قرار دهند. همچنین مشکلات مادرزادی گوش ممکن است موجب ناهنجاری‌های ساختاری در مجرا یا اعصاب گوش شوند که مانع از انتقال صدا به گوش داخلی یا مغز خواهد شد.
• مشکلات اکتسابی گوش کودک: صدمه به سر، قرار گرفتن ناگهانی در معرض صداهای بلند، مصرف برخی از داروهای آنتی بیوتیک و بسیاری موارد دیگر می‌توانند باعث ایجاد کم شنوایی یک طرفه کودک شوند.
• عفونت گوش: عفونت مکرر یا مزمن گوش میانی و تجمع مایعات در گوش ممکن است به ساختارهای گوش آسیب برساند و باعث این عارضه شود. بیماری هایی مانند مننژیت معمولا منجر به عفونت گوش می‌شوند و باید تا زمان از بین رفتن کامل بیماری، کودک تحت نظر پزشک قرار داشته باشد که از بهبود هر گونه عفونت در گوش اطمینان حاصل شود.
• رشد تومورها: تومورها می‌توانند به عصب‌های شنوایی گوش کودک آسیب برسانند و او را دچار کم شنوایی یک طرفه کنند.
• بیماری منیر: این اختلال گوش داخلی را درگیر می‌کند و یا سرگیجه، وزوز گوش و کاهش شنوایی همراه است که گاهی از نوع یک طرفه است.

عوارض عدم درمان به موقع کم شنوایی یک طرفه کودکان و نوزادان

 به طورکلی، عدم درمان کم شنوایی یک طرفه در کودکان می‌تواند منجر به عوارض متعددی شود که بر همه جنبه‌های زندگی کودک تاثیر می‌گذارد. برخی از مهم‌ترین عوارض عدم درمان کم شنوایی یک طرفه در کودکان عبارتند از:

• تاخیر رشد کلامی و زبانی کودک: کودکی که دچار کم شنوایی یک طرفه درمان نشده است، اغلب در رشد گفتاری با مشکل مواجه می‌شود. کم شنوایی کودک در گوش راست یا چپ او باعث می‌شود که او برای شنیدن و پردازش موثر صداهای کلامی افراد پیرامون خود با چالش‌های زیادی روبرو شود. بنابراین کودک به همان میزان در زمان صحبت کردن خود در به کارگیری کلمات مناسب، به جا و درک ارتباط کلامی دچار مشکلات زیادی خواهد شد.
• چالش‌های تحصیلی: کم شنوایی یک طرفه می‌تواند عملکرد تحصیلی کودک شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد زیرا او به راحتی نمی‌تواند صدای معلم و همکلاسی‌های خود را بشنود. بنابراین، کمتر در بحث‌های کلاسی شرکت می‌کند و به سختی می‌تواند دستورالعمل‌های کلاس درس را دنبال کند. همچنین در برخی از موضوعات تحصیلی خود مانند املا با چالش زیادی روبرو است و چنین مشکلاتی احتمالا باعث افت تحصیلی او خواهند شد.
• مشکلات اجتماعی و عاطفی کودک: کم شنوایی یک طرفه تا حد زیادی بر تعاملات اجتماعی کودک تاثیر می‌گذارد. کودکان مبتلا به کم شنوایی یک گوش در محیط شلوغ و فعالیت‌های گروهی دچار سردرگمی می‌شوند که به انزوای اجتماعی و سرخوردگی آنها منجر خواهد شد.
• مشکلات رفتاری: کودکانی با کم شنوایی یک طرفه معمولا بیشتر از سایر افراد دچار ناامیدی، افسردگی و اضطراب می‌شوند. بنابراین ممکن است در بسیاری از مواقع، واکنش آنها رفتارهای والدین کاملا پرخاش‌گرانه باشد.
• خطرات ایمنی کودک: کودکانی که دچار کم شنوایی هستند، به دلیل کاهش توانایی در تشخیص صدا با مشکلات ایمنی روبرو هستند. زیرا آنها نمی‌توانند به موقع در برابر صداهای هشداردهنده واکنش مناسب نشان دهند و سلامتی‌شان به خطر می‌افتد.

(۴) (۵)

بیشتر بخوانید: غربالگری شنوایی نوزادان

درمان کم شنوایی یک طرفه در کودکان نوزادان

یکی از مزایای درمان زودهنگام کم شنوایی یک طرفه کودک این است که ممکن است مغز او را تحریک کند تا با استفاده از گوش کم شنوای خود بتواند بشنود. این موضوع به ویژه در مورد کودکانی صادق است که کم شنوایی متوسط تا شدید در یک گوش خود را تجربه کرده‌اند. به هرحال، از آنجایی که درمان به موقع ناشنوایی یک طرفه در کودک می‌تواند از عوارض زیادی مانند انزوای او پیشگیری کند، بهتر است در اسرع وقت برای او درمان مناسبی در نظر گرفته شود. برخی از روش‌های درمان ناشنوایی یکطرفه نوزادان و کودکان در سنین بالاتر شامل موارد زیر هستند:

• استفاده از سمعک برای کودک: برخی از کودکانی که دچار ناشنوایی یک طرفه هستند، بسته به سن و میزان کم شنوایی، ممکن است بتوانند از سمعک استفاده کنند. متخصص شنوایی به شما کمک می‌کند که بتوانید تصمیم بگیرید چه درمانی برای فرزندتان مناسب‌تر است و آیا سمعک برای او کاربردی است یا خیر.
• گفتاردرمانی کودک توسط متخصص: کودکی با ناشنوایی یک طرفه چپ یا راست ممکن است دچار مشکلات خاصی باشد که بتوان آنها را با گفتاردرمانی برطرف کرد. فردی که این درمان را به عهده دارد، به کودک شما می آموزد که صدا از کدام منبع می‌آید و چه کاری باید انجام دهد که صداها را در خانه یا مدرسه با وضوح بیشتری متوجه شود.
• جراحی: در مواردی که ناشنوایی یک طرفه گوش نوزاد یا کودک شما ناشی از مشکلات ساختاری است ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
• مصرف دارو: در مواردی مانند عفونت گوش لازم است برای درمان کم شنوایی موقت گوش کودک از دارو استفاده شود.

(۵)

بیشتر بخوانید : تست شنوایی سنجی ABR