وجود دو گوش سالم زمینه ساز درک کامل شنوایی از لحاظ بلندی، جهت صدا و تفکیک صداها است و به دلایل زیر وجود دو گوش سالم برای انسان لازم است:
[ps2id id=’section1′ target=”/]الهام از طبیعت و خلقت موجودات
نه تنها انسان بلکه همه جانوران دارای دو گوش هستند. درخلقت انسان شنوایی بصورت استریو و طوری طراحی شده است که اطلاعات رسیده به هر گوش طی مسیر انتقال تا مغز چندین بار در ساقه مغز با هم تلفیق می شوند و یک ادراک واحد از صدای دو طرف ایجاد می شود. خوب است بدانیم که علاوه بر حس شنوایی حواس دیگری هم در انسان هستند که نیازمند دریافت اطلاعات طرفینی و تلفیق آنها با هم می باشند. حس تعادل که نیازمند دریافت اطلاعات از پایانه های عصبی حس عمقی در هر دو کف پا، هر دو دهلیز گوش داخلی و هر دو چشم است و حس بینایی که نیازمند دریافت اطلاعات از هر دو چشم است و با تلفیق اطلاعات و هم پوشانی تصاویر دو طرف، بینایی کامل می شود و مانند گوش عمل می کند. در مورد حس شنوایی هم اگر مغز سیگنال صوتی را فقط از یک گوش دریافت کند درک گفتار کامل نخواهد بود.
[ps2id id=’section2′ target=”/]درک و تمییز صدا در محیط های پر سر و صدا
استفاده از دو گوش به ما این امکان را می دهد که در محیط های پر سر و صدا بتوانیم به نویز محیطی دقت نکنیم و صدای گفتاری را بهتر تشخیص دهیم. بدترین موقعیت شنیداری برای درک گفتار زمانی است که در یک جمع خانوادگی چند نفر با هم صحبت کنند و بخواهیم صدای یک نفر را گوش کنیم. مهارت گوش دادن (Listening) به یک صدای خاص، متکی به دریافت اطلاعات دو گوش است و در صورت استفاده از یک سمعک برای بیماری که هر دو گوش او کم شنوا است، درک صدا در محیط های شلوغ سخت خواهد بود.
[ps2id id=’section3′ target=”/]جهت یابی و تعیین محل صدا
بخاطر وجود فاصله بین دو گوش، صداها با اختلاف جزئی از نظر زمانی و شدتی به گوش ها می رسند. این اختلاف های جزئی توسط مغز شناسایی شده و مشخص می شود صدا به کدام گوش نزدیک تر است و محل صدا شناسایی می شود.
[ps2id id=’section4′ target=”/]شنیدن با یک گوش باعث خستگی می شود و استرس زاست
اگر یک گوش انسان سالم باشد، دائماً باید نگران این باشد که گوش سالم را به سمت صدا نگه دارد و این استرس همیشه در محیط های مختلف همراه بیمار بوده و پس از مدتی بشدت خسته کننده و ملال آور می باشد. دقیقاً همین حالت موقعی پیش می آید که هر دو گوش کم شنوا باشند و بیمار یک سمعک تهیه کند و دائماً باید گوش دارای سمعک را سمت مخاطب نگه دارد.
[ps2id id=’section5′ target=”/]تحریک و فعال ماندن سیستم عصبی هر دو گوش و ممانعت از محرومیت شنوایی
اگر یک گوش سالم و دیگری دچار افت شنوایی باشد، به علت عدم استفاده از گوش دچار کم شنوایی و بخاطر محرومیت از صدا آن گوش دچار ضعف و تنبلی عصب شنوایی شده و درک گفتار در آن بشدت کاهش می یابد. همین مورد در بیماران کم شنوای دو گوشی که از یک سمعک استفاده می کنند، ایجاد خواهد شد و در گوشی که سمعک استفاده نمی شود، کاهش شدید درک گفتار در آینده و غیرفعال شدن آن گوش را موجب خواهد شد.
[ps2id id=’section6′ target=”/]کیفیت بهتر صدا
در صورتی که هر دو گوش سالم باشد یا هر دو گوش با سمعک تقویت شوند، چون سیستم عصبی هر دو نیمکره مغز درگیر درک گفتار می شود، لذا با صدای کمتر کیفیت صدا بهتر خواهد بود. در صورتی که یک گوش سالم و گوش دیگر کم شنوا باشد، حتماً صدای بلندتری برای شنیدن لازم است. اگر هر دو گوش کم شنوا باشند و یکی از گوشها با سمعک تقویت شود، نیاز به تقویت بیشتری می باشد که همین صدای بیشتر موجبات نارضایتی در محیط شلوغ را به همراه خواهد داشت. گویی می خواهیم حس شنوایی دوگوشی را از یک گوش تأمین کنیم و حدود ۱۲ دسی بل صدای بیشتر نیاز داریم.
[ps2id id=’section7′ target=”/]قضاوت صحیح در میزان بلندی صدا
اگر یک گوش سالم و گوش دیگر کم شنوا باشد، همیشه صدای گفتاری ضعیف دریافت می شود و نیاز به صدای بلندتر جلب توجه خواهد کرد. در صورت تقویت یک گوشی در فردی که هر دو گوش کم شنوا است، قضیه برعکس می شود. چون بیمار در جلسه تنظیم سمعک صدای بیشتری می طلبد و صدای بلندتری برای او تأمین می شود؛ بعد از تنظیم، همه ی صداها غیر طبیعی و بلندتر از حد قبلی خواهند بود.
بنا به ۷ دلیل فوق و به منظور تأمین شنوایی دو گوشی و استفاده از محسنات آن، همیشه در افرادی که هر دو گوش کم شنوا باشد، تجویز سمعک دو گوشی را توصیه می کنیم
حتی با یک سمعک هوشمند فوق پیشرفته ی گران قیمت نیز نتیجه چندان مناسبی نسبت به دو سمعک و شنوایی دوگوشی بدست نخواهد آمد.
