سمعک ها بر اساس تکنولوژی، به چند دسته تقسیم می شوند. تقسیم بندی های قدیمی، به صورت سمعک های آنالوگ و دیجیتال بود. اما امروزه تقریبا سمعک های آنالوگ دیگر وجود ندارند و جای آنها را سمعک های دیجیتال ساده قرار گرفته اند. امروزه تقسیم بندی سمعک ها بر اساس تکنولوژی به صورت سمعک های دیجیتال، هوشمند و وایرلس بوده و هرکدام طیف وسیعی را شامل می شوند.
سمعک های دیجیتالی (Digital Hearing Aids)
وجود مدارات پردازش سیگنال دیجیتالی نسبت به سمعک های آنالوگ، تحولی در صدای سمعک ایجاد کرده است. بیمارانی که قبلا از صدای سمعک در محیط های پر سرو صدا و خیابان شکایت داشتند ویا صداهای آرام را خیلی خوب نمی شنیدند، با وجود این سمعک تا حد زیادی مشکلاتشان رفع شد. این سمعک ها دارای کانال های متفاوتی هستند و انواع مدارات حذف نویز و بهبود تشخیص گفتار در آنها وجود دارد.
سمعک های هوشمند (Intelligent Hearing Aids)
در این نوع سمعک ها تلاش شده است تا ویژگی های شنوایی طبیعی(دوگوشی) کاملا فراهم شود.یعنی علاوه بر ارائه تمامی ویژگی های سمعک های هوشمند یعنی افزایش قابلیت شنیداری در عین راحتی استفاده،با بهره وری از سیستم ارتباط همزمان بین دو سمعک و امکان برقراری ارتباط با انواع وسایل صوتی مثل تلویزیون و موبایل از طریق بلوتوث،می توان مشکلات ناشی از استفاده از این وسایل را به حداقل رساند.
سمعک های وایرلس (Wireless Hearing Aids)
در این نوع سمعک ها تلاش شده است تا ویژگی های شنوایی طبیعی(دوگوشی) کاملا فراهم شود. یعنی علاوه بر ارائه تمامی ویژگی های سمعک های هوشمند مانند افزایش قابلیت شنیداری در عین راحتی استفاده، با بهره وری از سیستم ارتباط همزمان بین دو سمعک و امکان برقراری ارتباط با انواع وسایل صوتی مثل تلویزیون و موبایل از طریق بلوتوث، می توان مشکلات ناشی از استفاده از این وسایل را به حداقل رساند.