سرماخوردگی یکی از شایعترین عفونتهای ویروسی دستگاه تنفس فوقانی است که معمولاً با علائمی مانند آبریزش بینی، سرفه، گلودرد و تب خفیف همراه است. اگرچه این بیماری اغلب خفیف و خودبهخود بهبود مییابد، اما میتواند منجر به بروز عوارضی در سایر نواحی بدن شود. یکی از این عوارض نسبتاً رایج، کم شنوایی بعد از سرماخوردگی است. این مشکل ممکن است بهصورت موقت بروز پیدا کند، اما در برخی افراد، بهویژه در صورت بیتوجهی به علائم هشداردهنده، میتواند به کاهش شنوایی دائمی منجر شود. کاهش شنوایی پس از سرماخوردگی اغلب ناشی از درگیری گوش میانی یا انسداد مجرای شیپور استاش است که نقش مهمی در تعادل فشار درون گوش دارد. در این مقاله، با نگاهی دقیقتر به عوامل بروز، عوارض احتمالی، روشهای درمانی و همچنین اقدامات پیشگیرانه در برابر کمشنوایی پس از سرماخوردگی آشنا خواهید شد.
چگونه سرماخوردگی میتواند باعث کاهش شنوایی شود؟
وقتی دچار سرماخوردگی میشویم، معمولاً تمرکزمان روی علائمی مثل گلودرد، آبریزش بینی یا سرفه است؛ اما کمتر کسی فکر میکند این بیماری ساده میتواند روی شنوایی هم تأثیر بگذارد. سرماخوردگی با ایجاد التهاب و احتقان در مسیرهای تنفسی فوقانی، ممکن است به نواحی اطراف گوش میانی و مجرای شیپور استاش نیز سرایت کند. این مجرا در واقع رابط بین گوش میانی و حلق است و وظیفهاش متعادلسازی فشار هوا درون گوش است. وقتی این مجرا مسدود میشود، تهویه گوش میانی به هم میخورد و فشار منفی به وجود میآید؛ شرایطی که باعث تجمع مایع در گوش میانی (اوتیت مدیا افیوژن) میشود. همین تجمع مایع میتواند شنوایی را بهطور موقت کاهش دهد. در موارد شدیدتر، عفونتها از راه بینی یا گلو به گوش نفوذ کرده و به ساختارهای حساس شنوایی آسیب میزنند. این اتفاق اگر نادیده گرفته شود، میتواند به عوارض بلندمدتتری منجر شود.

علت کم شدن شنوایی بعد از سرماخوردگی
در بسیاری از مواقع، زمانی که فردی دچار سرماخوردگی میشود، بهطور همزمان با افت شنوایی موقت هم مواجه میشود. این موضوع بیدلیل نیست و معمولاً ریشه در چند عامل مشخص دارد. در ادامه به علت کم شدن شنوایی بعد از سرماخوردگی میپردازیم:
- انسداد شیپور استاش: این لوله باریک که گوش میانی را به پشت حلق وصل میکند، وظیفه تنظیم فشار هوا درون گوش میانی را دارد. هنگام سرماخوردگی، بهدلیل التهاب و تورم، این مجرا مسدود میشود و فشار درون گوش به هم میریزد که باعث کاهش شنوایی موقت یا کم شنوایی موقت میشود.
- التهاب و عفونت گوش میانی: ویروسهایی که موجب سرماخوردگی میشوند، گاهی به گوش میانی هم سرایت کرده و باعث التهاب (اوتیت) میشوند. التهاب گوش میانی میتواند با درد، تب، و البته افت شنوایی همراه باشد.
- تجمع مایع در پشت پرده گوش: یکی از پیامدهای اختلال در تهویه گوش میانی، جمع شدن مایع در آن ناحیه است. این مایع مانع از انتقال طبیعی صدا میشود و حس گرفتگی یا پری گوش به همراه دارد؛ در نتیجه بیمار دچار کم شدن شنوایی بعد از سرماخوردگی میشود.
عفونتهای باکتریایی ثانویه: اگر سرماخوردگی درمان نشود یا سیستم ایمنی بدن ضعیف باشد، ممکن است عفونتهای ثانویه وارد گوش شوند. این عفونتها شدیدتر از نوع ویروسی هستند و ممکن است نیاز به آنتیبیوتیک یا مداخلات پزشکی داشته باشند. - آسیب به عصب شنوایی (در موارد نادر): در برخی افراد، بهویژه آنهایی که مستعد مشکلات عصبی هستند، ویروس سرماخوردگی میتواند به عصب شنوایی هم آسیب وارد کند. این حالت بسیار نادر است اما در صورت بروز، افت شنوایی ممکن است دائمی باشد.
همه این عوامل به نوعی با ساختارهای گوش و عملکرد طبیعی آنها ارتباط دارند. اگر علائم کاهش شنوایی بعد از سرماخوردگی بیش از چند روز ادامه یافت، بهتر است برای ارزیابی دقیقتر به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه شود.
دیگر علل
گرچه سرماخوردگی را باید یکی از اصلیترین عوامل کاهش شنوایی موقت دانست، اما در واقع تنها عامل نیست. موارد دیگری نیز وجود دارند که میتوانند عملکرد طبیعی شنوایی را تحت تأثیر قرار دهند. برای مثال، آلرژیها میتوانند باعث التهاب در مسیرهای تنفسی و گوش شوند و مجرای شیپور استاش را مسدود کنند؛ نتیجهاش همان کاهش شنوایی موقتی است. سینوزیت هم با فشار ناشی از سینوسهای پر از ترشحات، ممکن است روی گوش و شنوایی اثر بگذارد. از طرفی، ویروسهایی مثل آنفلوآنزا، RSV یا ویروس کرونا نیز بهخاطر اثرات التهابی گستردهشان میتوانند به ساختار گوش آسیب وارد کنند. به همین دلیل، اگر فردی بدون دلیل مشخصی دچار افت شنوایی شده باشد، باید سایر علل احتمالی هم در نظر گرفته شوند، بهویژه اگر با علائم آلرژی یا عفونتهای شدیدتر همراه باشند.
عوارض احتمالی سرماخوردگی برای شنوایی
ممکن است تصور کنیم که سرماخوردگی تنها یک بیماری گذراست که چند روزی ما را از روال عادی زندگی دور میکند و بعد هم به فراموشی سپرده میشود. اما گاهی اوقات این بیماری ساده میتواند عوارضی بهجا بگذارد که زندگی روزمره ما را دچار اختلال کند. یکی از این عوارض، مشکلات شنوایی است که اگر به آن بیتوجهی شود، ممکن است پیامدهای جدیتری به دنبال داشته باشد. در ادامه به برخی از مهمترین عوارضی که سرماخوردگی میتواند برای سیستم شنوایی ایجاد کند اشاره میکنیم:

- کاهش شنوایی موقت یا دائم: یکی از شایعترین اثرات، افت شنوایی است که معمولاً موقتی بوده و پس از رفع احتقان یا عفونت به حالت عادی برمیگردد. با این حال، در موارد خاص و درماننشده، ممکن است این کاهش شنوایی به حالت دائمی تبدیل شود.
- وزوز گوش (Tinnitus) : برخی افراد پس از سرماخوردگی از شنیدن صدای سوت یا زنگ در گوش شکایت دارند. این پدیده که به وزوز گوش معروف است، ممکن است موقت باشد اما در مواردی به یک مشکل مزمن تبدیل میشود.
- احساس پری یا فشار در گوش: این حس ناخوشایند، نتیجهی جمع شدن مایع یا ایجاد فشار منفی در گوش میانی است. این حالت میتواند باعث احساس کیپی یا پر بودن گوش شود و در صورت تداوم، آزاردهنده باشد.
- اختلال در تعادل: گوش داخلی در تنظیم تعادل بدن نقش مهمی دارد. در صورتی که عفونت یا التهاب به این ناحیه برسد، ممکن است فرد احساس گیجی، ناپایداری یا حتی سرگیجههای ناگهانی داشته باشد.
- عفونتهای مکرر گوش: گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن پس از سرماخوردگی آنچنان ضعیف میشود که فرد مستعد ابتلا به عفونتهای پیدرپی گوش میشود. این اتفاق بهویژه در کودکان بسیار رایج است و نیازمند بررسی پزشکی دقیق است.
در نهایت، آگاهی از این عوارض به ما کمک میکند تا سرماخوردگی را صرفاً یک بیماری ساده در نظر نگیریم و در صورت مشاهده علائم غیرعادی، با مشورت متخصصان، از بروز مشکلات جدیتر جلوگیری کنیم.
درمان کم شنوایی بعد از سرماخوردگی
درمان کم شنوایی پس از سرماخوردگی بستگی به نوع و شدت مشکل ایجادشده دارد. خوشبختانه در بسیاری از موارد، این کاهش شنوایی موقتی است و با اقدامات درمانی ساده، قابل برگشت است. با این حال، آگاهی از روشهای درمانی مناسب میتواند به بهبود سریعتر کمک کند و مانع از پیشرفت مشکل شود.
- استفاده از داروهای ضداحتقان و ضدالتهاب: اگر علت کم شنوایی، انسداد شیپور استاش باشد، پزشک ممکن است داروهایی برای کاهش التهاب و باز شدن مجرای تنفسی تجویز کند. این داروها به تخلیه مایع جمعشده در گوش کمک کرده و شنوایی را به حالت عادی بازمیگردانند.
- آنتیبیوتیکها در صورت وجود عفونت باکتریایی: در صورتی که پزشک تشخیص دهد گوش دچار عفونت شده، ممکن است آنتیبیوتیک خوراکی یا قطره گوش تجویز شود. درمان سریع عفونت، از آسیب بیشتر به ساختار شنوایی جلوگیری میکند.
- قطرههای گوش و شستوشوی مجرای گوش: در برخی موارد، گرفتگی شنوایی ناشی از تجمع جرم یا التهاب سطحی در گوش خارجی است. پزشک ممکن است از قطرههای نرمکننده جرم گوش یا شستوشوی حرفهای استفاده کند.
- استفاده از بخور و افزایش رطوبت هوا: یکی از روشهای حمایتی و خانگی، استفاده از دستگاه بخور برای کاهش خشکی مخاط و باز شدن مجرای استاش است. این روش بهویژه در فصل سرما و در محیطهای خشک مفید است.
- جراحی در موارد خاص: اگر تجمع مایع در گوش میانی مزمن شود یا با درمانهای دارویی برطرف نشود، ممکن است نیاز به عمل جراحی سادهای بهنام میرنگوتومی باشد که در آن لوله تهویه (VT Tube) در پرده گوش قرار میگیرد تا مایع تخلیه شود و تهویه گوش بهبود یابد.
- مراقبت و پیگیری تخصصی: افرادی که سابقه عفونتهای مکرر گوش دارند یا کاهش شنواییشان طولانی شده، باید بهصورت منظم تحت نظر پزشک گوش، حلق و بینی قرار گیرند تا در صورت نیاز، اقدامات درمانی بلندمدت انجام شود.
در مجموع، اگرچه کاهش شنوایی بعد از سرماخوردگی اغلب نگرانکننده نیست، اما توجه و اقدام بهموقع میتواند از مزمن شدن مشکل یا آسیبهای جدیتر جلوگیری کند. هرگونه بیتوجهی به این وضعیت، بهویژه در کودکان یا سالمندان، ممکن است باعث افت دایمی شنوایی شود.
چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم؟
اگر احساس کردید که بعد از سرماخوردگی، شنواییتان کاهش یافته و این وضعیت بیش از ۳ تا ۵ روز طول کشید، بهتر است این موضوع را ساده نگیرید. مخصوصاً اگر این کاهش شنوایی با علائمی مانند درد شدید در گوش، تب، ترشح مایع از گوش یا حتی احساس سرگیجه و اختلال در تعادل همراه شده باشد، باید حتماً برای پیشگیری از کم شنوایی به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. ا ین علائم میتوانند نشانههایی از عفونتهای جدیتر یا مشکلاتی باشند که نیاز به درمان تخصصی دارند. با مراجعه زودهنگام به پزشک، میتوان از بروز عوارض دائمی و پیچیدهتر جلوگیری کرد.

چگونه میتوان از کم شنوایی بعد از سرماخوردگی جلوگیری کرد؟
از آنجا که توجه به سلامت گوش و پیشگیری از کم شنوایی در دوران سرماخوردگی اهمیت زیادی دارد؛ پزشکان توصیه میکنند به موارد زیر اهمیت ویژهای داده شود:
- درمان سریع و مؤثر سرماخوردگی
- اجتناب از پاک کردن گوش با اشیای خارجی
- استفاده از بخور و مرطوبکننده در هوای خشک
- پرهیز از تماس با دخانیات و آلایندهها
- تقویت سیستم ایمنی بدن با تغذیه مناسب و ورزش
تاثیر سرماخوردگی بر کم شنوایی در کودکان
شیپور استاش در کودکان کوتاهتر و افقیتر است در نتیجه کم شنوایی کودکان بعد از سرماخوردگی رایجتر است. این ساختار سبب میشود مایع و عفونت راحتتر به گوش میانی راه یابد. در صورت تکرار عفونت یا کاهش شنوایی طولانیمدت، میتواند بر گفتار و یادگیری کودک تأثیر بگذارد.

آیا کم شنوایی بعد از سرماخوردگی دائمی است؟
در اکثر موارد، کاهش شنوایی موقتی است و با درمان مناسب برطرف میشود. با این حال، در صورت عدم درمان بهموقع یا در موارد خاص (مانند آسیب به عصب شنوایی)، ممکن است کاهش شنوایی دائمی شود.
خطرات بالقوه کم شنوایی بعد از سرماخوردگی
کم شنوایی اگرچه ممکن است بهدلیل سرماخوردگی بهصورت موقت بروز کند، اما در برخی موارد میتواند به مشکلات عمیقتر و بلندمدتی منجر شود که زندگی فرد را از جنبههای مختلف تحت تأثیر قرار میدهد. آگاهی از این خطرات به ما کمک میکند تا مراقب علائم باشیم و در صورت لزوم، اقدام درمانی سریعتری انجام دهیم:
- اختلال در تمرکز و ارتباط اجتماعی: وقتی فرد بهخوبی نمیشنود، ممکن است در برقراری ارتباط دچار مشکل شود. این مسئله میتواند منجر به گوشهگیری، کاهش اعتماد بهنفس و کاهش کیفیت تعاملات روزمره شود، بهویژه در محیطهای کاری یا آموزشی.
- کاهش کیفیت زندگی: شنوایی، یکی از حسهای حیاتی برای درک دنیای اطراف است. افت شنوایی میتواند باعث بروز مشکلاتی در لذت بردن از صداها، موسیقی، مکالمه با دوستان و حتی انجام فعالیتهای ساده مانند تماشای تلویزیون شود.
- مشکلات یادگیری در کودکان: در سنین کودکی، شنوایی نقش کلیدی در رشد گفتار و زبان دارد. اگر کم شنوایی بهدلیل سرماخوردگی تکرار یا مزمن شود، میتواند روند یادگیری کودک را مختل کند و در آینده به مشکلات آموزشی منجر شود.
- عفونتهای مکرر گوش میانی: عدم درمان مناسب کم شنوایی میتواند نشانهای از باقی ماندن مایع یا التهاب در گوش باشد که زمینهساز عفونتهای پیدرپی میشود. این وضعیت بهویژه در کودکان شایعتر است و ممکن است نیاز به درمان تخصصی یا حتی جراحی پیدا کند.
- ریسک تبدیل به کمشنوایی دائم: اگر التهاب یا آسیب به گوش داخلی یا عصب شنوایی درمان نشود، احتمال دارد کم شنوایی بهصورت پایدار باقی بماند. این وضعیت هرچند نادر است، اما در صورت بیتوجهی میتواند رخ دهد.
پس بهتر است هرگونه علامت غیرعادی در شنوایی را جدی بگیریم و بهجای صبر کردن و نادیده گرفتن، از پزشک متخصص مشاوره بگیریم تا در صورت نیاز، درمان لازم انجام شود.
نتیجهگیری
کم شنوایی بعد از سرماخوردگی ممکن است در نگاه اول بیاهمیت جلوه کند، اما میتواند پیامدهای جدی داشته باشد. تشخیص بهموقع، درمان مناسب و پیشگیری مؤثر از اهمیت زیادی برخوردار است. توجه به سلامت گوش بهویژه در دوران سرماخوردگی میتواند از بسیاری از مشکلات جلوگیری کند.




