عفونتهای گوش در بزرگسالان مشکلات شایعی هستند که اغلب کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار میدهند. این عفونتها به دلایل مختلفی مانند عفونتهای تنفسی، استفاده نادرست از وسایل بهداشتی یا تغییرات فشار هوا بروز میکنند. علائم شامل درد گوش، کاهش شنوایی و ترشحات غیرطبیعی است. در حالی که بیشتر عفونتها با درمانهای ساده بهبود مییابند، عدم درمان یا تشخیص نادرست باعث ایجاد مشکلات جدیتری خواهد شد. در این مقاله به بررسی علائم، انواع، علل و درمان عفونت گوش در بزرگسالان میپردازیم. تا انتها همراه ما باشید.
علائم عفونت گوش در بزرگسالان
عفونت گوش در بزرگسالان یکی از مشکلات شایع و آزاردهنده است که تأثیر منفی بر کیفیت زندگی افراد میگذارد. این عفونتها معمولاً با علائم دردناک و ناراحتکنندهای همراه هستند که نیاز به تشخیص و درمان به موقع دارند. در ادامه این علایم را بررسی میکنیم:
عفونت گوش داخلی
عفونت گوش داخلی علائم مختلفی ایجاد میکند. یکی از رایجترین علائم این وضعیت، گیجی و سرگیجه است که ممکن است باعث احساس چرخش محیط یا عدم تعادل در فرد شود. این احساسات اغلب به دلیل تاثیر عفونت بر سیستم تعادلی گوش داخلی به وجود میآید.
علاوه بر این، وزوز گوش نیز یکی از نشانههای دیگر عفونت گوش داخلی است که فرد معمولا صدای زنگ یا سوت را به طور مداوم یا موقتی در گوش خود میشنود. در برخی موارد، حالت تهوع یا استفراغ نیز به دلیل تأثیر عفونت بر سیستم تعادل و مغز، همراه با سایر علائم ظاهر میشود. از طرفی درد و احساس پری در گوش نیز به همراه دیگر مشکلات شنوایی در افراد مبتلا دیده میشود.
کاهش شنوایی یکی دیگر از علائم شایع عفونت گوش داخلی است که به صورت موقت یا دائمی است. همچنین سردرد و تب در برخی افراد مبتلا به عفونت گوش داخلی مشاهده میشود، به ویژه در صورتی که عفونت ناشی از باکتریها باشد. این علائم شدتهای مختلفی دارند و در صورت مشاهده هر کدام از آنها، مشاوره پزشکی و درمان به موقع اهمیت زیادی دارد. در واقع مراجعه به مراکز معتبر درمانی به تشخیص، درمان و بهبود شنوایی افراد کمک کرده و از شدت مشکلات ناشی از وزوز گوش میکاهد.
عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی، که معمولاً به عنوان اُتیت میانی شناخته میشود، علائم مختلفی به همراه دارد. یکی از شایعترین این علائم این، درد شدید در گوش است که به طور مداوم یا ضرباندار است. این درد اغلب به شدت افزایش مییابد، به خصوص زمانی که فرد دراز میکشد یا به گوش خود فشار میآورد.
از دیگر علایم رایج این عفونت، احساس پری یا سنگینی در گوش است که معمولاً به دلیل تجمع مایع یا عفونت در داخل گوش میانی ایجاد میشود.
کاهش شنوایی نیز از دیگر علائم مهم عفونت گوش میانی است که به طور موقت اتفاق میافتد و به دلیل انسداد لوله شنیداری یا تجمع مایع در گوش میانی ایجاد میشود. در برخی موارد، تب و احساس ضعف یا سردرد نیز مشاهده میشود که معمولاً به دلیل وجود عفونت است. علائمی مانند حالت تهوع یا استفراغ در برخی افراد نیز ممکن است دیده شود، مخصوصا اگر عفونت شدید باشد.
همچنین در مواردی که عفونت گوش میانی به عفونت شدیدتر یا مزمن تبدیل شود، ممکن است گوش عفونتزده ترشحاتی داشته باشد که به رنگ زرد یا سبز باشد.
عفونت گوش بیرونی
عفونت گوش بیرونی در بزرگسالان معمولاً با درد شدیدی در گوش شروع میشود. این درد به طور خاص زمانی که به لاله گوش یا قسمت بیرونی گوش فشار وارد میشود، شدت مییابد. همچنین یکی از علائم اولیه این عفونت، خارش در داخل گوش است که گاهی اوقات بسیار آزاردهنده میشود. افراد مبتلا به عفونت گوش بیرونی معمولا متوجه تورم و قرمزی در ناحیه گوش شده که این امر به دلیل التهاب پوست کانال گوش ایجاد میشود.
در برخی موارد، ترشح مایعاتی مانند چرک یا مایع آلوده از داخل گوش دیده میشود که اغلب با بوی ناخوشایندی همراه است. این ترشحها نشاندهنده شدت عفونت است. علاوه بر این، بسیاری از افراد با کاهش شنوایی موقت مواجه میشوند که به دلیل انسداد کانال گوش به وجود میآید. گاهی اوقات، فرد احساس پر بودن یا سنگینی در گوش دارد که به علت تجمع مایعات یا التهاب در گوش ایجاد میشود.
به علاوه در مواقعی که عفونت به شدت پیشرفت کند، ممکن است تب و احساس ناخوشی عمومی نیز همراه با دیگر علائم در افراد بیمار بروز کند.
برخی افراد همچنین درد را هنگام حرکت دادن فک یا جویدن احساس میکنند. این وضعیت به علت التهاب اطراف مفصل فک یا نزدیکی به ناحیه گوش است. در صورتی که این علائم ادامه داشته یا تشدید شوند، مشاوره با پزشک متخصص برای تشخیص و درمان لازم ضروری است.
علت عفونت گوش در بزرگسالان
عفونت گوش در بزرگسالان به دلایل مختلفی ایجاد میشود که شامل عوامل محیطی و شرایط جسمی خاص فرد است. این عفونتها معمولاً باعث التهاب یا عفونت در ناحیه گوش میانی یا بیرونی میشوند و اغلب با مشکلاتی مانند درد و کاهش شنوایی همراه هستند. علل عفونت کوش در بزرگسالان را در ادامه معرفی کردهایم.
عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی در بزرگسالان معمولاً ناشی از التهاب در ناحیه گوش میانی است که به دلایل مختلفی رخ میدهد. یکی از علل شایع این نوع عفونت، عفونتهای تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا است. این عفونتها باعث انسداد لولهی استاش (که وظیفهی برقراری تعادل فشار هوا در داخل گوش را دارد) میشوند و این موضوع سبب تجمع مایعات در گوش میانی شده و در نهایت منجر به عفونت در گوش میانی میشود.
عوامل دیگری همچون آلرژیهای تنفسی نیز باعث تحریک و التهاب در ناحیه گوش میانی میشوند. التهاب ناشی از آلرژیها باعث انسداد لوله استاش و بروز عفونت میگردد. در برخی موارد، عفونتهای باکتریایی یا ویروسی که در اثر عفونتهای سینوسی یا گلودرد به گوش میانی منتقل میشوند، باعث عفونت در گوش میانی میشوند.
متاسفانه در مواردی که فرد دچار عفونتهای مزمن یا مکرر گوش میانی میشود، عوامل زمینهای مانند ضعف سیستم ایمنی بدن، استفاده نادرست از داروها یا مشکلات ساختاری در لوله استاش زمینهساز این نوع عفونت هستند. به طور کلی افرادی که دچار مشکلات مزمن سینوسی یا اختلالات شنوایی هستند، احتمال بروز عفونت گوش میانی در آنها نسبت به سایرین، بیشتر است.
عفونت گوش بیرونی
عفونت گوش بیرونی در بزرگسالان به طور عمده به دلیل تماس با عوامل خارجی ایجاد میشود که باعث آسیب به پوست داخل کانال گوش میشود. یکی از علل رایج این نوع عفونت، شنا در آبهای آلوده یا باقی ماندن آب در داخل گوش پس از حمام است. این شرایط محیطی زمینهای مناسب برای رشد باکتریها و قارچها فراهم میکند.
از این رو استفاده از اشیاء تیز مانند گوشپاککن نیز باعث خراشیدگی پوست داخل گوش شده و به این ترتیب دروازهای برای ورود باکتریها به داخل گوش ایجاد میشود. از سوی دیگر، شرایطی مانند آلرژیهای پوستی یا التهابهای مزمن مانند اگزما نیز حساسیت پوست گوش را افزایش داده و در نتیجه خطر ابتلا به عفونت گوش بیرونی را بیشتر میکند. همچنین، در افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند یا به بیماریهایی مانند دیابت مبتلا هستند، احتمال بروز این عفونت بیشتر میشود.
به دکتر مراجعه کنید
اگر علائم عفونت گوش از جمله درد شدید، تب، ترشحات غیرطبیعی از گوش یا مشکلات شنوایی ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، مراجعه به پزشک ضروری است. مجموعه سمعک ملاصدرا یکی از بهترین مراکزی است که ارزیابی مواردی همچون وزوز گوش، عفونت گوش داخلی، میانی، بیرونی، سرگیجه، میزان شنوایی و تعادل و… را به صورت تخصصی و با کادری متخصص انجام میدهد.
توجه داشته باشید که عدم درمان به موقع منجر به عوارض جدیتری مانند مشکلات شنوایی دائمی، عفونتهای مزمن یا حتی آسیب به ساختارهای داخلی گوش میشود. پزشک با معاینه دقیق و انجام آزمایشهای لازم علت دقیق عفونت را شناسایی کرده و درمان مناسب را تجویز میکند. در برخی موارد، مراجعه سریع به پزشک از بروز عوارض جدی جلوگیری کرده و فرآیند درمان را سرعت میبخشد.
تشخیص عفونت گوش در بزرگسالان
تشخیص عفونت گوش معمولاً بر اساس علائم گزارششده و از طریق معاینه فیزیکی صورت میگیرد. در این فرآیند، پزشک برای بررسی دقیق وضعیت گوش، گلو و مجاری بینی از اتوسکوپ استفاده کرده و پرده گوش و کانال گوش را به دقت ارزیابی میکند.
همچنین برای تشخیص عفونتهای مجاری تنفسی فوقانی، سمع صداهای ریوی جزو مراحل ارزیابی قرار میگیرد. به علاوه اطلاعاتی مانند تاریخچه پزشکی بیمار، زمان شروع علائم و داروهای مصرفی نیز در فرآیند تشخیص بسیار حائز اهمیت هستند.
به طور خاص، شروع ناگهانی علائم و مشاهده مایع در گوش میانی نشاندهنده اوتیت حاد است که در آن مایع وجود دارد ولی هیچ نشانهای از عفونت مشاهده نمیشود. از سوی دیگر، در اوتیت مزمن چرکدار، که به دلیل عفونت طولانیمدت ایجاد میشود، ممکن است پارگی پرده گوش همراه با ترشحات مداوم از گوش مشاهده گردد.
راه های درمان
درمان عفونت گوش در بزرگسالان به نوع عفونت و شدت آن بستگی دارد. در عفونتهای باکتریایی، پزشک معمولاً آنتیبیوتیکهای خوراکی یا قطرههای گوش تجویز میکند. برای کاهش درد و التهاب، داروهای مسکن یا ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن نیز تجویز میشوند.
همچنین در عفونتهای ویروسی، درمان بیشتر بر تسکین علائم متمرکز است و استفاده از داروهای ضد ویروسی تنها در صورت ضرورت انجام میشود. به علاوه، در عفونتهای مزمن یا شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه مایع یا ترشحات عفونی از گوش میانی یا داخلی باشد. این جراحی شامل ایجاد سوراخ در پرده گوش به منظور تخلیه مایع یا نصب لولههای تهویه برای جلوگیری از تجمع مایع است. اگر عفونت باعث آسیب به شنوایی یا تعادل فرد شود، پزشک معمولا او را به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع میدهد تا درمانهای تخصصیتر انجام شود.
درمان عفونت گوش میانی
درمان عفونت گوش میانی بسته به نوع و شدت عفونت متفاوت است. در عفونتهای باکتریایی، پزشک معمولاً آنتیبیوتیکها را برای درمان تجویز میکند. این داروها کمک میکنند تا عفونت باکتریایی به سرعت کنترل شده و علائم بهبود یابد.
علاوه بر این، داروهای مسکن مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای کاهش درد و التهاب توصیه میشوند. در مواردی که تجمع مایع در گوش میانی ایجاد شده باشد و ترشحات از گوش خارج نشوند، پزشک معمولا جراحی کوچک یا عمل تخلیه مایع را پیشنهاد میدهد تا فشار در داخل گوش کاهش یابد. در برخی موارد، اگر عفونت به طور مداوم عود کند یا علائم شدت یابد، نیاز به درمانهای طولانیمدت یا مراجعه به متخصص گوش، حلق و بینی است.
درمان عفونت داخلی
در درمان عفونت گوش داخلی، استفاده از داروهای مختلف باعث کاهش علائم و تسریع در روند بهبودی میشود. برای کاهش التهاب و حساسیت در گوش داخلی، مصرف داروهای آنتیهیستامین موثر هستند. همچنین، برای کنترل علائم تهوع و استفراغ که گاهی به همراه عفونتهای گوش داخلی مشاهده میشوند، داروهای ضد تهوع و ضد استفراغ تجویز میشود. این داروها به تسکین حالت ناخوشایند بیمار کمک بسزایی میکنند.
علاوه بر این برای کاهش درد و ایجاد راحتی در بیمار، داروهای آرامبخش و تسکیندهنده مناسب تجویز میشود. در مواردی که التهاب شدید باشد، داروهای کورتیکواستروئیدی (کورتون) برای کنترل التهاب گوش داخلی استفاده میشود.
علاوه بر درمان دارویی، رعایت برخی توصیهها نیز به بهبود سریعتر عفونت داخلی گوش کمک میکند. استراحت در منزل و نوشیدن مایعات فراوان از جمله اقداماتی است که در تسریع فرآیند درمان موثر هستند. همچنین، محدود کردن مصرف نمک و کافئین به درمان عفونت داخلی کمک خواهد کرد.
جمعبندی
در این مقاله توضیح دادیم که عفونتهای گوش در بزرگسالان از مشکلات رایج است و به دلایل مختلفی مانند عفونتهای تنفسی، استفاده نادرست از وسایل بهداشتی یا تغییرات فشار هوا به وجود میآیند. علائم شایع این عفونتها شامل درد، کاهش شنوایی، وزوز گوش و تب است.
انواع مختلف عفونت گوش مثل عفونت گوش داخلی، میانی و بیرونی است که هر کدام با علائم خاص خود همراه هستند. درمان عفونت گوش در بزرگسالان بستگی به نوع آن دارد که شامل مصرف آنتیبیوتیکها، داروهای مسکن، ضد ویروسی و در موارد شدیدتر جراحی است. مراجعه به پزشک یا مرکز درمانی معتبر مانند مرکز سمعک ملاصدرا در صورت ادامه علائم ضروری است تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.